సాయాన్ని విస్మరించకండి...

"ఆపదలో అభయహస్తం అందించే మంచి మనుషులకు మనం ఇస్తున్న విలువ ఏమిటి? మనలొ స్వార్ధం పెరిగే కొద్దీ మనుషుల విలువలను చిన్నచూపు చూస్తూ వస్తున్నాం. మనలాగే మెటీరియలిస్టిక్‍గా స్నేహపూర్వక స్వభావం, సేవాతత్వం ఉన్నవారు ఆలోచించడం మొదలుపెడితే నిండా కష్టాల్లొ మునిగినా ఎవరి అండా లభించదు. అవును… ఎవరి గురించో ఆలోచించవలసిన అవసరం నాకేమిటీ?" అని ఈ రోజు మనం ఎంత లౌక్యంగా ఆలోచించడం మొదలుపెట్ట్టామో అంతే లౌక్యంగా అందరూ ఆలోచించగలరు. అయితే మనకీ ఎంతో కొంత చేతనైనంతా సాయం చేద్దామని తాపత్రయపడే వారికి ఉన్న ప్రధాన వృత్యాసం.. మనలో మానవత్వం లోపిస్తోంది. వారు భగవంతుడు మనిషి జన్మకంటూ ప్రసాదించిన ప్రేమ, అప్యాయతలు, సేవాతత్పరతలను కాపాడుకుంటూ వస్తున్నారు. ఈ రోజు మన మనసులు ఎంత నీచంగ తయారయ్యారంటే.. ఎవరైనా ఏదైనా సాయం చేస్తే దానికి కృతజ్ఞత చూపించకపోగా ’దానిదేముంది .. వారు కాకపోతే మరొకరు చేస్తారు’ అని ఆలోచించేటంతగా ! ఇది నిజంగా మన మానవత్వపు పార్ఘ్యాలను సమాధి చేస్త్తోంది. కష్టాల్లో
ఉన్నప్పుడూ ఆదుకున్న మంచి మనుషుల్ని మనసుల్ని మన అభిజాత్యంతో తిరస్కరించడం మొదలుపెడితే.. సామాజికంగా ఉన్నత శిఖరాలు ఎక్కగలమేమో గానీ మానసికంగా మన విజయాలను పంచుకోవడానికి, మన ఆనందాన్ని మరింత ఇనుమడింప జేసుకోవడానికి, మరోమారు కష్టాలు వచ్చినప్పుడు అండగా నిలవడానికి ఏ ఆత్మీయుడూ అందుబాటులొ ఉండరు. కాబట్టి… అర్ధంపర్ధం లేని మెటీరియలిజం ఆలోచనలను స్వస్తి చెప్పి మనిషిగా పుట్టిన తర్వాత మనిషిగా బ్రతకడానికి ప్రయత్నిద్దాం….


నల్లమోతు శ్రీధర్