అలక పానుపు

అలక ఎప్పటికైనా అందమే. శృతి మీరితేనే గొడవలైపోతాయి. కొత్తపెళ్ళికొడుకు అలక పానుపు ఎక్కితే పిల్ల నిచ్చిన మామకు గుండెల్లో గుబులు మొదలవుతుంది. ఏం గొంతెమ్మ కోరికలు కోరతాడో అని. కాని భార్యాభర్తల మధ్య అలకలు వారిని మరింత దగ్గర చేస్తాయి. ప్రేమలో ఉన్నవారు అప్పుడప్పుడు ఒకరి మీద ఒకరు అలుగుతారు. అలిగినవారిని బుజ్జగించడం. అలక తీర్చడం కూడా సరదానే వీరికి. వీరిని చూసి అలిగినవారు ప్రేమతో , ముద్దుగా మరింత అలక నటిస్తారు. అలాంటి ఒక అలక సీను శ్రీవారి శోభనం సినిమాలో చూస్తాము. నాయికా నాయకుల మధ్య వచ్చిన చిన్న గొడవ వల్ల (సినిమా కథ అంతగా గుర్తులేదు. చూసి చాలా రోజులైంది మరి) హీరో అలుగుతాడు. ఆ కాలంలో అమ్మాయి అబ్బాయిలతో మాట్లాడ్డం నిషిద్ధం. అసలే పల్లెటూరు. అమాయకపు అమ్మాయి అలిగిన అబ్బాయిని ఎలా బుజ్జగించాలో తెలీదు. గడప దాటి వెళ్ళలేదు. పెద్దవాళ్ళు ఒప్పుకోరు. తప్పనిసరి ఇంట్లో పడుకున్న బామ్మను లేపి ఆరుబయట పడుకోమంటుంది. నిద్రలేపి మరే పడుకోమంటూ జోల పాడుతుంది. ఆ పాటలోనే నాయకుడిని అలకపానుపు దిగమని వేడుకుంటుంది. మనవరాలి పాట్లు బామ్మకు తెలియనివా?? అయినా ఇంతందంగా, అమాయకంగా బుజ్జగిస్తే ఏ మగాడు అలక మానకుండా ఉంటాడు.



అలకపానుపు ఎక్కనేల చిలిపి గోరింక అలక చాలింక
శీతాకాలం సాయంకాలం
అటు అలిగి పోయేవేల చలి కొరికి చంపే వేళ

రామ రామ శబరి బామ్మ నిద్దరేపోదు
రాతిరంతా చందమామ నిదరపోనీదు
కంటి కబురా పంపలేను
ఇంటి గడప దాటలేను
ఆ దోరనవ్వు దాచకే నా నేరమింక ఎంచకే
ఆ దోరనవ్వు దాచకే ఈ నవ్వు నవ్వి చంపకే

రాసి ఉన్న నొసటి గీత చెరపనే లేరు
రాయని ఆ నుదుటి రాత రాయనూ లేరు
నచ్చిన మహరాజు నీవు
నచ్చితే మహరాణి నేను
ఆ మాట ఏదో తెలిపితే నీ నోటి ముత్యం రాలునా

నులక పానుపు నల్లి బాధ పిల్ల చిలకమ్మా అల్లరాపమ్మా
శీతాకాలం సాయంకాలం
నను చంపకే తల్లి జోకొట్టకే గిల్లి

రమేష్ నాయుడు గారి సంగీతంలో వేటూరి గారి పాటను జానకి ముద్దుగా, గోముగా పాడింది. బామ్మగా, మనవరాలిగా కూడా ..