Tuesday 4 May 2010

నాపై ఎందుకింత ప్రేమ??


 


సంతోషంగా ఉన్నవేళ
నన్ను స్పృశించ సాహసించవు
సమూహంలో ఉండగా
నన్ను పలకరించ భయపడేవు.....

కాస్త దిగులుగా ఉన్నంతనే
నేనున్నానంటూ తడిమేస్తావు
ఒంటరిగా బెదిరి ఉన్న సమయాన
జడివానలా, జలపాతంలా కమ్మివేస్తావు....

నా మనసులో , భావనలలో
అలుముకుని, అల్లుకుపోయిన దుఃఖమా!
ఆనందంలో పలకరించేవు, ఆవేదనలో తోడుండేవు
ఎంత అణచిపెట్టినా, అడ్డు చెప్పినా కంటి కొనలో నిలిచేవు...

ఉప్పెనలా నన్ను చుట్టేసి
భావోద్వేగపు వెల్లువను శాంతపరిచేవు
తుఫానులో చిగురుటాకులా నన్ను వణికించే
దుఃఖమా? నాపై ఇంత ప్రేమ ఎందుకమ్మా???

7 వ్యాఖ్యలు:

Anonymous

బొమ్మ చాలా బాగుంది. :-)

Unknown

super ga undi post + bomma...

చెప్పాలంటే......

dhukham kadaa anduke daanikanta prema....chala baagundi

Ram Krish Reddy Kotla

చాలా బాగుంది అండి.....

విశ్వ ప్రేమికుడు

మీరు దుఃఖం మీద రాశారు. ఇది చదువుతుంటే నేను ‘ఒక కన్నీటి చుక్క’ అంటూ రాశినది గుర్తుకు వస్తోంది.

మీరు " ఆనందంలో పలకరించేవు, ఆవేదనలో తోడుండేవు " అన్నారు

నేను " బాధలోనూ నేనున్నానంటుంది
ఆనందమైనా అతిథిలా వస్తుంది " అన్నాను.

కానీ రెండూ ఒకే అనుభూతి కలిగిస్తున్నాయి.
చాలా బాగుంది మీ కవిత.

వీలైతే ఇది కూడా చదవండి.

http://premikudu1.blogspot.com/2009/10/blog-post_27.html

రాజేశ్వరి నేదునూరి

జ్యొతి గరు చాలా బాగుంది కవిత + ఆర్టు .

రవిశేఖర్ హృ(మ)ది లో

దుఃఖం,ఆనందం కన్నీటి రూపంలో రాకపోతే మనసులో అవి ఘనీభవించి మనిషికి అర్థం లేకుండా పోతుంది.కానీ మీ కవితలో వాటిని ఎంత ఆర్ద్రంగా ప్రశ్నించారు. good poetry.

Post a Comment

Blogger template 'YellowFlower' by Ourblogtemplates.com 2008