లెటజ్ సెలబ్రేట్....!!!

నిన్నటి వరకు ఏదైతే సాధించాలని ఉవ్వుళ్ళూరామో రెట్టించిన ఉత్సాహంతో మనం చేసిన కృషితో నేడు అది సాకారమైపోయింది. బాగా చదివి ర్యాంకు తెచ్చుకోవాలని కలలు కన్నాం. మంచి జాబ్‌లో సెటిల్ అవాలనుకున్నాం... హయిగా పెళ్లి చేసుకుని లైఫ్‌ని ఎంజాయ్ చేద్దామని కోరుకున్నాం.. అన్నీ.. అనుకున్నవన్నీ భేషుగ్గా పూర్తయ్యాయి. వాటన్నింటినీ సాధించడానికి జీవితంలో ఎన్నో త్యజించం.. జీవితంతో, మనుషులతో ఎంతో పోరాడాం.. చివరకు కసిదీరా గెలుపు దక్కించుకున్నాం. వెనక్కి తిరిగి మన విజయప్రసథానం చూసుకుంటే ఎంత సంతృప్తి! అంతా బాగానే ఉంది. "నా జీవితం ఇలా ఉండాలి" అని కోరుకుని మనల్ని మనం మలుచుకుంటూ ఈ స్థాయిలో ఉన్నాం. అనుకున్నవన్నీ అయిపోయాయి.
  
"తర్వాతేమిటి...?" - ఎంత సందిగ్ధతకు గురిచేసే ప్రశ్నో కదా ఇది! జీవితంలో అన్ని బాధ్యతలు సక్రమంగా పూర్తి చేసి ఇంకేం చెయ్యాలో పాలుపోని మధ్యవయస్కుల నుండి  పాతికేళ్లకే పరుగు పరుగున అనుకున్న అన్ని మెట్లూ ఎక్కేసి సేదదీరే పిన్న వయస్కులకూ కొద్ది క్షణాలపాటు ఆలోచిమజేసే ప్రశ్న! జీవితంలో మనం నేర్చుకోవలసిందీ, సాధించవలసిందీ ఇంకేమి లేదా... అని ప్రశ్నిస్తే "ఎందుకు లేదు బోలెడు ఉంది, కాని దేనిపై మనస్కరించడం లేదు..." అన్న సమాధానమే చాలామంది నుండి వస్తుంది. వేగంగా జీవితంలో పైకెదగడానికి అలుపెరగకుండా కృషి చేశాం. కష్టపడి గెలిచాం. అందుకే ఆనందం ఆవిరైపోయింది. మరో లక్ష్యాన్ని నిర్దేశించుకోవాలంటే ఆ కిల్లర్ ఇన్‌స్టింక్ట్    మనసులోకి రానంటుంది. "ఇంకేముందిలే జీవితం... అలా కళ్లు మూసుకుని గడిపేస్తే సరిపోదా..." అన్నంత నిర్లిప్తత నరనరానా ఇంకిపోతుంది. నిర్దేశించుకోవాలే కాని ఎన్నో గొప్ప లక్ష్యాలను మనం మళ్లీ కళ్లల్లో నిలుపుకుని రెట్టించిన ఉత్సాహంతో ముందదుగు వేయవచ్చు. మళ్లీ పరుగు పెట్టడం ఇష్టం లేదా?? అయితే నిరుత్సాహంగా కాలం గడపడం ఎందుకు? మిగిలున్న జీవితాన్ని ఆనందించడానికి ఎన్ని మార్గాలు లేవూ..?

ఒక్కసారి ఆశలను చిగురింపజేసి ప్రతీ క్షణాన్ని మనల్ని మనం మైమరిచిపోయేలా ఆస్వాదించడం మొదలెట్టండి. మనం స్పృశించని జీవిత పార్ఘ్యలు ఎన్ని కళ్లెదుట కనిపిస్తున్నాయో కదా! ఐడియా సూపర్ సింగర్‌కి పోటీగా మనమూ పాటలెందుకు పాడకూడదు? సాఫ్త్‌వేర్ ప్రోగ్రామర్‌కి పోటీగా కత్తిలాంటి కోడ్‌లెందుకు రాయలేం? కొరుకుడుపడని ఇంగ్లీషు అంతు చూడొచ్చు కదా! హ్యాపీగా ఒళ్లు అలిసేలా షటిల్ ఎందుకు ఆడకూడు? టివి ఏంకర్లు అంత గడగడ ఎలా మాట్లాడతారో అని బుగ్గన వేలేసుకునే బదులు ఇంట్లో వాళ్లని ప్రేక్షకులుగా కూర్చోబెట్టి మనమే ఎందుకు వాగ్ధాటిని ప్రారంభించకూడదు...? అవన్నీ ఈ వయస్సులో ఏం చేస్తాం అని పెదవి విరుస్తున్నారా....! చూశారా ఆనందాన్ని వయస్సుతో ముడిపెడుతున్నాం. అందుకే సంతోషంగా గడిపే అవకాశాల్ని ఇలాగే మొండిగా బ్రతకడానికి అలవాటు పడిపోయి త్యజిస్తున్నాం. మనం పూనుకుని మన జీవితంలో ఆనందాల్ని నింపుకోనిదే దానికదే ఆనందం రావడం అవని పని! అందుకే జీవితాన్ని తనివితీరా ఆస్వాదిద్దాం, ఆడుకుందాం, పాడుకుందాం.

లెటజ్ సెలబ్రేట్!!!!

మీ నల్లమోతు శ్రీధర్