ఆటలు -పాటలు

ఆడేవి ఆటలు పాడేవి పాటలు కాని ఆటపాటలేంటి?? ఆటలు శారీరక వ్యాయాయం ఐతే పాటలు మానసిక వ్యాయాయం. వీటివల్ల మనసు, శరీరం రెండూ సేదతీరుతాయి, ఉత్తేజితమౌతాయి అని అందరికి తెలుసు .కాని ఈనాడు పిల్లలకు చదువు తప్ప ఆటపాటలంటే ఆసక్తి లేదు, సమయం కూడా దొరకడం లేదు.వాళ్లకు తెలిసిన ఆటలు టీవీలో వచ్చే క్రికెట్, లేదా వీడియో ,కంప్యూటర్ గేమ్స్. వాటివల్ల ఇంట్లోనే కదలకుండా ఆటలు ఆడుతున్నారు. అవి ఏమన్నా వాళ్లకు ఉపయోగకరమా అంటే అదీ లేదు.

కాని ఆనాటి అంటే నా చిన్నప్పటి బాల్యం ఎంత అందమైనది. ఎన్నెన్ని ఆటలు. వాటితో పాటు పాటలు. ఆడుతూ పాడుతూ పని చేస్తుంటే అలుపు సొలుపేమున్నది అని ఒక సినీకవి అన్నట్టు పాటలు పాడుతూ ఆటలాడితే అలుపెమున్నది కదా.. ఈ ఆటలు ఆడాలంటే ప్రత్యేకమైన స్థలం అంటూ అవసరం లేదు. ప్రఎకమైన పరికరాలు లేవు. ఇంటి పెరట్లో ,డాబా మీద, పార్కులలో, స్కూలు గ్రౌండులో. ఎక్కడైనా కాసింత స్థలం దొరికితే చాలుఆటలు మొదలెట్టడమే. అపుడప్పుడు క్లాసులో టీచర్ రాకుంటే కూడా ఆటలే. స్కూలు పాఠాలతో అలసిన వేళ ఈ ఆటలు ఉల్లాసాన్ని ఇస్తాయనడంలో సందేహం లేదు.



వేసవి వచ్చిందంటే చాలు పిల్లలు ఒకదగ్గర చేరి ఆటలే ఆటలు. చుట్టుపక్కల ఎవరైనా ఇల్లు కడుతున్నారంటే వాళ్లకు తెలీకుండా, చూడకుండా కొంచం ఇసుక ఎత్తుకోచ్చేసి కుప్పలా పోసి అందులో అగ్గిపుల్ల పెట్టి వెతుక్కోవడం. పిల్లలందరూ గుండ్రంగా కూర్చుని ఒకరి పిడికిలిపై మరొకరి పిడికిలి కొండలా పెట్టి గుడు గుడు గుంచం గుండె రాగం అంటూ పాడడం గుర్తుందా..





ఇక అమ్మాయిలందరికీ ఇష్తమైన ఆట..పాట.. ఒప్పులకుప్ప ఒయ్యారి భామా.. అంటూ చేతులు పట్టుకుని గిర్రున బొమ్మల్లా తిరుగుతూ ఎన్నో విన్యాసాలు చేసె అమ్మాయిల ఆనందం అలవికానిది. ఆడే వాళ్ళకంటే చూసేవాళ్ళకు భయమేస్తుంది.పడిపోతారేమో అని.




అమ్మాయిలకే పరిమితమైన మరో ఆట చెమ్మచెక్క చారెడేసి మొగ్గ ,, అట్లు పోయంగా ఆరగించంగా ముత్యాల చెమ్మచెక్క ముగ్గులేయంగా రత్నాల చెమ్మచెక్క రంగులేయంగా ... ఇలా లయబద్ధంగా సాగిపోతుంది. పాటతో పాటు పిల్లల చేతులు కూడా కదులుతాయి.





వాన చినుకులు పడుతున్నాయి. పిల్లలకు ఉషారు వచ్చింది. ఇంట్లో కాళ్ళు నిలవనంటున్నాయి. అమ్మ చూడకుండా బయటకు పరిగెత్తి , చేతులు బార్లా చాచి ఆకాశాన్ని చూస్తూ చినుకులలో తడుస్తూ పాడే వానా వానా వల్లప్పా ,, వాకిలి తిరుగు చెల్లప్పా అని హాయిగా పాడుకునే బంగారు రోజులు కదా.





ఒకరి వెనకాల ఒకరు చేరి షర్టు,గౌను అంచుపట్టుకుని మొదట్లో ఉన్నవారు కూత పెడుతూ పాడే చుక్ చుక్ రైలు వస్తుంది, పక్కకు పక్కకు జరగండి ... ఇక చెట్టు లేదా దిమ్మె కనిపిస్తే చాలు చీర లేదా దుప్పటి తీసి ఉయ్యాల కట్టేయడమే. ఇష్టమొచ్చినా పాటలు పాడుకుంటూ సమయమనేది తెలీకుండా ఊగుతుంటే మనసు అలా అలా తేలిపోయేది. అయినా అప్పట్లో ఈ టీవీలు , వీడియోలు ఎక్కడివి. అమ్మమ్మ,నానమ్మ చెప్పే పాటల పాఠాలు ఎన్నో .. మామా,మామా ,,మామిడి పండు, తారంగంతారంగం... చిట్టి చిట్టి మిరియాలు ,, బుర్రు పిట్ట బుర్రు పిట్ట,, చందమామ రావే,, చిట్టి చిలకమ్మా అమ్మా కొట్టిందా...


మీకు గుర్తుందా.. స్కూలులో ఇంటర్వెల్ లో దొరికే కొద్దిసమయం, లంచ్ టైంలో తొందరగా తినేసి ఆటలాడుకోవడం. బెల కొత్తగానే క్లాసులోకి పరిగెట్టడం.. చిన్నప్పుడు నేను ఆడిన ఆటలు, పాటలు ,అందమైన అనుభూతులు ఇప్పటికీ మరిచిపోలేనివి. ఈ కంప్యూటర్, వీడియో గేమ్స్ కూడా వాటిని తలదన్నేవి లేవు . మీరేమంటారు??