అందరూ అందరే...ముఖస్తుతి

మనకు సాయం చేసినవారిని, మంచిపనులు చేసేవారిని పొగడడం మంచిదే. అలా అని వేరేవాళ్ళని తక్కువ చేసి మాట్లాడ్డం ఎంతవరకు సబబు. భీమేశ్వర వరప్రసాది ఐన వేములవాడ భీమకవి చోడగంగు అనే రాజును పొగిడాడంట. కాని ఎంత శాపమిచ్చే శక్తి ఉంటే మాత్రం ఆ రాజును పొగడడానికి వేరేవాళ్ళని తక్కువ చేసి మాట్లాడం ఏం బావుంటుంది చెప్పండి. కాని వేములవాడ భీమకవి చమత్కార చాటువు. గమనించండి..

ఉ.
భోజుడు మంకు, ధర్మజుడు బొంకు, శచీపతి రంకు, కల్వ పూ

రాజు కళంకు, దైవత ధరాజము డొంకు, పయోధి యింకు అం

భోజ భవుండు పంకు, ఫణి భూషణ దేవుడు సంకు, పద్మినీ

రాజ హితుండు క్రుంకు , సరిరారు గుణంబుల నీకు ధారుణిన్.



ఎంత శపించే శక్తి ఉంటే మాత్రం ఈ కవి ఇలా తిడుతున్నాడేంటి అనుకుంటున్నారా? చమత్కారమంటే అదే మరి..



భోజుడు మంకు మనిషి. మొండి పట్టు వదలని విక్రమార్కుడు.

ధర్మజుడు బొంకు తాడు. అశ్వద్ధామ విషయంలో బొంకినవాడు కదా..

శచీపతి ఇంద్రుడు అహల్యతో రంకు నడిపినవాడు.

కలువల రాజు చంద్రుడు కళంకుడు. మచ్చ కలవాడు.

దైవత ధరాజాము అంటే కల్పవృక్షం కోరిన కోరికలు తీరుస్తుంది. కాని అది కూడా డొంకు తుంది. అంటే ఎండిపోతుంది అన్నమాట.

సముద్రం రత్నాలకు నిలయమైనా ఆతుపోతుల్లో వెనక్కిపోయి యింకు తుంది. కాదంటారా?

అంభోజ భవుడు అదేనండి బ్రహ్మదేవుడు పంకు తాడు. వృదాప్యం వాళ్ళ తల వణుకుతూ ఉంటుందని కవి భావన.

ఫణి భూషణ దేవుడు శంకరుడు సంకు (శంఖం లాగా తెల్లగా పాలిపోయి ఉంటాడు)

పద్మినీ రాజహితుడు (సూర్యుడు) రోజూ క్రుంకు తూ, అస్తమిస్తూ ఉంటాడుగా..



కనుక ఓ రాజా పైవాళ్ళందరూ నీలాగా సంపదలు కలిగి, వరాలివ్వగల వాళ్ళే అయినా, నీ గొప్పతనంతో, సుగుణాలతో ఏ మాత్రమూ సరిరారు. ..



ఇలా అంటే ఎవరు మాత్రం ఉబ్బి తబ్బిబ్బైపోరూ. :)