మిగతా కథ వెండితెర మీద

థియేటర్లో మార్నింగ్ షో. ఇంకా బుకింగ్ మొదలుపెట్టలేదు.అందరూ లైన్లో నిలబడి ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటున్నారు. అందరిలో సినిమా చూడాలనే ఉత్సాహం. కధ ఎలా ఉంటుందో ?, పాటలెలా ఉన్నాయో?.. ఎప్పుడెప్పుడు లోపలికి వెళతామో అని ఒకటే ఆత్రుత. ఇంతలో ఒకబ్బాయి తన చేతిలో కొన్ని కాగితాల కట్టలు పట్టుకుని టికెట్ల కోసం లైన్లో నిలబడ్డవాళ్ల దగ్గరకు వచ్చాడు. అవి చూడడానికి మామూలు కాగితాలలాగే ఉన్నాయి. ఐనా కూడా చాలా మంది వాటిని కొనుక్కుంటున్నారు. ధర కూడా తక్కువే.. ఐదు పైసలు...సినిమా టికెట్టు అర్ధ రూపాయి. అదే రంగు రంగు కాగితాల పుస్తకాలు థియేటర్ క్యాంటీన్లో , కిళ్లీ కొట్లలో తోరణాల్లా వేలాడదీసి ఉన్నాయి. జనాలు వాటిని తీసుకుని లోపల ఏమున్నాయో చూసి కొంటున్నారు. ..ఇంతకీ ఏమిటా పుస్తకాలు?. ఎందుకా ఆత్రుత?... అవి తెలుగు సినిమా పాటల పుస్తకాలు. మరీ అంత తక్కువ ధరా? అంటే ఈ దృశ్యం ముప్పై, నలభై ఏళ్లక్రింది మాట. సినిమా తప్ప వేరే వినోద సాధనం లేని రోజులవి. అప్పట్లో ఒక సినిమా చూడాలంటే ఆషామాషీ కాదు. దానికి ముందు వెనకాలా చాలా కథ ఉండేది..

ఇక ఆ పుస్తకాల ప్రత్యేకత ఏంటి? చూడడానికి మామూలు కాగితంలా ఉన్నా అందులో ఆసక్తికరమైన విశేషాలు ఉండేవి. ముందుగా సినిమా కథ సంగ్రహంగా ఇచ్చేవారు కాని క్లైమాక్స్ మాత్రం అస్సలు చెప్పేవాళ్లు కారు. మిగిలిన కథ వెండితెర మీద చూడండి అని టక్కున ఆపేసేవారు. తర్వాత పాటలు. ముఖ్య నటీనటుల వివరాలు, సంగీత దర్శకుడు, నిర్మాత , సంగీత దర్శకుడు మొదలైన వివరాల తర్వాత పాటల సాహిత్యం ఇచ్చేవాళ్లు. ఒకవేళ యుగల గీతమైతే అతడు .... ఆమె... అని ఇచ్చేవారు. సినిమా చూసేవరకు ఈ పాటలు ఒకసారి తిరగేస్తారు. థియేటర్ లోపల ఐతే పాటలు వింటూ చదవడం కష్టమే. తర్వాత రేడియోలో వచ్చినప్పుడు మాత్రం ఆ పాటల పుస్తకం ముందు పెట్టుకుని అన్నీ కరెక్ట్‌గా ఉన్నాయో లేదో చూడడం ఎంతో సరదాగా ఉండేది. ఇక ఆ పాటలు నేర్చుకోవాలి అంటే మాత్రం ఈ పాటల పుస్తకాలు తప్పకుండా ఉండాల్సిందే.. ఫలానా పాట ఎవరు పాడారు?? ఎవరు రాసారు?? సంగీతం ఎవరు అనే సందేహాలను తీర్చే సరియైన సాధనం ఈ పాటల పుస్తకం. అసలు ధియేటర్లో సినిమాలో నటీనటులను చూడడం. పాటలు సంగీతంతో సహా వినడమే ఒక వింతగా ఉండేది ఆ కాలంలో. ఇక ఆ పాటల సాహిత్యం ప్రతీ పదంతో సహా చదువుతుంటే మాత్రం ఒక వింతను ఆవిష్కరించినట్టు ఉండేది. అబ్బో అనుకునేవాళ్లం. వెళ్లిన, అడిగిన ప్రతీ సినిమాకు ఈ పాటల పుస్తకాలు కొనిచ్చేది కాదు అమ్మ. అవి చదువుతూ క్లాసు పుస్తకాలు పట్టించుకోరని తన భయం. బతిమాలి , బామాలి అప్పుడోటి అప్పుడోటి కొనుకున్నేదాన్ని.

కాని రాను రాను వాటి ఊసే మరచిపోయి జీవన స్రవంతిలో కొట్టుకుపోయాను. తర్వాత ఎన్ని పాటల పుస్తకాలు కొన్నా కూడా ఆనాటి ఐదుపైసల కాగితపు పుస్తకాల భావన రాలేదు. మనం మరచిపోయాము అనుకుంటాము కాని మనసుపొరల్లో ఎక్కడో దాక్కుని ఉంటాయి ఎన్నో మధురస్మృతులు, జ్ఞాపకాలు. ఇలా అప్పుడప్పుడు మేమున్నామంటూ ఆ మనసు పొరల్లోనుండి తోసుకుని బయటకు వస్తాయి. ఇదేనేమో జీవితం...