లెటజ్ సెలబ్రేట్....!!!

నిన్నటి వరకు ఏదైతే సాధించాలని ఉవ్వుళ్ళూరామో రెట్టించిన ఉత్సాహంతో మనం చేసిన కృషితో నేడు అది సాకారమైపోయింది. బాగా చదివి ర్యాంకు తెచ్చుకోవాలని కలలు కన్నాం. మంచి జాబ్‌లో సెటిల్ అవాలనుకున్నాం... హయిగా పెళ్లి చేసుకుని లైఫ్‌ని ఎంజాయ్ చేద్దామని కోరుకున్నాం.. అన్నీ.. అనుకున్నవన్నీ భేషుగ్గా పూర్తయ్యాయి. వాటన్నింటినీ సాధించడానికి జీవితంలో ఎన్నో త్యజించం.. జీవితంతో, మనుషులతో ఎంతో పోరాడాం.. చివరకు కసిదీరా గెలుపు దక్కించుకున్నాం. వెనక్కి తిరిగి మన విజయప్రసథానం చూసుకుంటే ఎంత సంతృప్తి! అంతా బాగానే ఉంది. "నా జీవితం ఇలా ఉండాలి" అని కోరుకుని మనల్ని మనం మలుచుకుంటూ ఈ స్థాయిలో ఉన్నాం. అనుకున్నవన్నీ అయిపోయాయి.
  
"తర్వాతేమిటి...?" - ఎంత సందిగ్ధతకు గురిచేసే ప్రశ్నో కదా ఇది! జీవితంలో అన్ని బాధ్యతలు సక్రమంగా పూర్తి చేసి ఇంకేం చెయ్యాలో పాలుపోని మధ్యవయస్కుల నుండి  పాతికేళ్లకే పరుగు పరుగున అనుకున్న అన్ని మెట్లూ ఎక్కేసి సేదదీరే పిన్న వయస్కులకూ కొద్ది క్షణాలపాటు ఆలోచిమజేసే ప్రశ్న! జీవితంలో మనం నేర్చుకోవలసిందీ, సాధించవలసిందీ ఇంకేమి లేదా... అని ప్రశ్నిస్తే "ఎందుకు లేదు బోలెడు ఉంది, కాని దేనిపై మనస్కరించడం లేదు..." అన్న సమాధానమే చాలామంది నుండి వస్తుంది. వేగంగా జీవితంలో పైకెదగడానికి అలుపెరగకుండా కృషి చేశాం. కష్టపడి గెలిచాం. అందుకే ఆనందం ఆవిరైపోయింది. మరో లక్ష్యాన్ని నిర్దేశించుకోవాలంటే ఆ కిల్లర్ ఇన్‌స్టింక్ట్    మనసులోకి రానంటుంది. "ఇంకేముందిలే జీవితం... అలా కళ్లు మూసుకుని గడిపేస్తే సరిపోదా..." అన్నంత నిర్లిప్తత నరనరానా ఇంకిపోతుంది. నిర్దేశించుకోవాలే కాని ఎన్నో గొప్ప లక్ష్యాలను మనం మళ్లీ కళ్లల్లో నిలుపుకుని రెట్టించిన ఉత్సాహంతో ముందదుగు వేయవచ్చు. మళ్లీ పరుగు పెట్టడం ఇష్టం లేదా?? అయితే నిరుత్సాహంగా కాలం గడపడం ఎందుకు? మిగిలున్న జీవితాన్ని ఆనందించడానికి ఎన్ని మార్గాలు లేవూ..?

ఒక్కసారి ఆశలను చిగురింపజేసి ప్రతీ క్షణాన్ని మనల్ని మనం మైమరిచిపోయేలా ఆస్వాదించడం మొదలెట్టండి. మనం స్పృశించని జీవిత పార్ఘ్యలు ఎన్ని కళ్లెదుట కనిపిస్తున్నాయో కదా! ఐడియా సూపర్ సింగర్‌కి పోటీగా మనమూ పాటలెందుకు పాడకూడదు? సాఫ్త్‌వేర్ ప్రోగ్రామర్‌కి పోటీగా కత్తిలాంటి కోడ్‌లెందుకు రాయలేం? కొరుకుడుపడని ఇంగ్లీషు అంతు చూడొచ్చు కదా! హ్యాపీగా ఒళ్లు అలిసేలా షటిల్ ఎందుకు ఆడకూడు? టివి ఏంకర్లు అంత గడగడ ఎలా మాట్లాడతారో అని బుగ్గన వేలేసుకునే బదులు ఇంట్లో వాళ్లని ప్రేక్షకులుగా కూర్చోబెట్టి మనమే ఎందుకు వాగ్ధాటిని ప్రారంభించకూడదు...? అవన్నీ ఈ వయస్సులో ఏం చేస్తాం అని పెదవి విరుస్తున్నారా....! చూశారా ఆనందాన్ని వయస్సుతో ముడిపెడుతున్నాం. అందుకే సంతోషంగా గడిపే అవకాశాల్ని ఇలాగే మొండిగా బ్రతకడానికి అలవాటు పడిపోయి త్యజిస్తున్నాం. మనం పూనుకుని మన జీవితంలో ఆనందాల్ని నింపుకోనిదే దానికదే ఆనందం రావడం అవని పని! అందుకే జీవితాన్ని తనివితీరా ఆస్వాదిద్దాం, ఆడుకుందాం, పాడుకుందాం.

లెటజ్ సెలబ్రేట్!!!!

మీ నల్లమోతు శ్రీధర్ 

నాకు నచ్చిన మరో అందమైన పాట ఇది

మైనే పూచా చాంద్ సే
చిత్రం : అబ్దుల్లా
విడుదల: 1980
గానం : మొహమ్మద్ రఫీ
రచన : ఆనంద్ బక్షి
సంగీతం :ఆర్.డి.బర్మన్

ఇందులో ఒక ప్రియుడు తన ప్రియురాలి అందచందాలు మరెవ్వరికి లేవని అంటున్నాడు. దానిని నిర్ధారించుకోవడానికో, తన చెలి కంటే గొప్పవాళ్లు, అందమైనవాళ్లు లోకంలో ఎవ్వరూ లేరు అని నిరూపించడానికో ప్రకృతిలోని అన్ని సుందరమైన వస్తువులను అడుగుతున్నాడు.

మైనే పూచా చాంద్ సే
కె దేఖ హై కహీ
మేరే యార్ సా హసీన్
చాంద్ నే కహా
చాందినీ కి కసం నహి నహి నహీ..

నేను చందమామను అడిగాను, నా చెలి అంత అందమైన వారిని చూసావా అని. అప్పుడా చంద్రుడన్నాడు ఈ వెన్నెల మీద ఒట్టు , ఎవ్వరూ లేరు అని.

మైనే యే హిజాబ్ తేర డూండా
హర్ జగాహ్ షబాబ్ తేర డూండా
కలియోన్ సే మిసాల్ తేరి పూచి
ఫూలోన్ సే జవాబ్ తేర డూండా

నీ మేలిముసుగులో వెదికా, ప్రతి చోటా నీ యవ్వనాన్ని వెదికా, పూమొగ్గను నీ గురించి అడిగా, పువ్వులను కూడా నీ గురించి జవాబులు అడిగాను.

మైనే పూచా బాగ్ సే, ఫలక్ హో యా జమీన్ ఐసా ఫూల్ హై కహీ
బాగ్ నే కహా హర్ కలీ కీ కసం నహి నహి నహీ...

నేను అందమైన తోటను అడిగాను ఈ భూమ్యాకాశాలలో నీలాటి పువ్వు ఉంటుందా అని. కాని ఆ తోట  అంది నా తోటలోని పువ్వులు,మొగ్గల సాక్షిగా లేదు అని..

చాల్ హై కి మౌజ్ కి రవానీ , జుల్ఫ్ హై కి రాత్ కి కహానీ
హోంట్ హై కి ఆయినే కవల్ కే, ఆంఖ్ హై కి మేయ్‌ఖదో కి రానీ

నీ నడక సముద్రపు అలల్లాగా, నీ కేశాలు రాతిరి కథలుగా, ఆ పెదాలు తామరపూవులాంటి అద్దాలుగా, కళ్ళేమో నిశారాణిలా మత్తు కలిగిస్తూ ఉన్నాయి.

మైనే పూచా జామ్ సే  ఫలక్ హో యా జమీన్ ఐసీ మయ్ భీ హై కహీ
జామ్ నే కహా  మయ్‌ఖషీ కి కసం నహి నహి నహీ...

మధిరను అడిగాను నీ అంత మత్తు కలిగించే  మధువు వేరే ఉందా అని. కాని ఆ మధిర అంది పానశాల మీద ఒట్టు, లేదు లేదు ..

ఖూబ్‌సూరతి జో తూనే పాయి  లుట్‌గయీ ఖుదాకి  బస్ ఖుదాయీ
మీర్ కి గజల్ కహూ తుజే మై , యా కహూ ఖయ్యం కి రుబాయీ

నువ్వు చాలా అందాన్ని పొందినావు. ఆ అందానికే ఆ దేవుడి దైవత్వమే లూటీ అయ్యింది. నిన్ను ఆ  ప్రఖ్యాత  కవి మీర్ పాడిన గజల్‌తో పోల్చనా, లేక ఖయ్యాం పద్యాలతో పోల్చనా.

మై జో పూఛు షాయిరోన్ సే ఐసా దిల్‌నషీన్ కోయి షేర్ హై కహీ
షాయర్ కహే షాయరీ కి కసం నహి నహి నహీ..

ఎందరో కవులను అడిగాను నీలాంటి హృదయాన్ని హత్తుకునే కవిత ఉందా అని. కాని ఆ కవులు తమ కవిత్వం మీద ఒట్టు లేదన్నారు.

మైనే పూచా చాంద్ సే...

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

ఈ సినిమా అంతగా నడవలేదు కాని ఈ పాట మాత్రం సూపర్ హిట్ అయ్యింది. సినిమాలో చూస్తే మాత్రం ఆ హీరో , హీరోయిన్ నాకైతే అందంగా కనిపించలేదు. ఇందులో హీరో ఇప్పటి యువహీరో జాయేద్ ఖాన్ తండ్రి, హృతిక్ రోషన్‍కు పిల్లనిచ్చిన మామ. నాకు ఈ పాటలోని పదాలు, రఫీ గాన మాధుర్యం ,సంగీతం ఎంతగానో నచ్చాయి.నిజంగా ప్రియుడు తన ప్రియురాలి ఎంతలా ప్రేమించాడో కదా? ఆ ప్రేమలో తన చెలి అంత అందమైన ఈ ప్రపంచంలో, అంతెందుకు భూమి ఆకాశంలో ఏవీ లేవంటాడు. దానికి సాక్ష్యం కూడా చూపిస్తున్నాడు. ఈ పాటలో కూడా నటీనటులు కనపడరు. ఆ పాటలోని పదాల అమరిక, సంగీతం, గాయకుడి స్వరమాధుర్యం మనల్ని కట్టిపడేస్తుంది. మనసుకు హత్తుకుంటుంది. ప్రతి ప్రేమికుడు ఇలాగే అనుకుంటాడా? ఎంత అందమైన ఊహ కదా!

చాంగురే బంగారు రాజా!!

చాంగురే...చాంగురే బంగారు రాజా
చాంగు చాంగురే బంగారు రాజా
మజ్జారే మగరేడా మత్తైన వగకాడా అయ్యారే....
అయ్యారే....నీకే మనసియ్యలని వుందిరా
చాంగురే...చాంగురే బంగారు రాజా
చాంగు చాంగురే బంగారు రాజా

ముచ్చటైన మొలక మీసముంది
భళా అచ్చమైన సింగపు నడుముంది
జిగీ బిగీ మేనుంది సొగసులొలుకు మోముంది
మేటి దొరవు అమ్మక చెల్లనీ సాటి ఎవ్వరునుండుట కల్ల
చాంగురే...చాంగురే బంగారు రాజా
చాంగు చాంగురే బంగారు రాజా

కైపున్న మచ్చకంటి చూపు
అది చూపు కాదు పచ్చల పిడిబాకు
పచ్చల పిడిబాకో విచ్చిన పువురేకో
గుచ్చుకుంటే తెలుస్తుందిరా..
మనసిచ్చుకుంటే తెలుస్తుందిరా...
చాంగురే...చాంగురే బంగారు రాజా
చాంగు చాంగురే బంగారు రాజా

గుబులుకొనే కోడెవయసు
లెస్స దాని గుబాళింపు ఇంకా హైలెస్సా
పడుచు దనపు గిలిగింత గడుసు గడుసు పులకింత
ఉండనీయవేమి సేతురాకై దండలేక నిలువలేనురా
చాంగురే...చాంగురే బంగారు రాజా
చాంగు చాంగురే బంగారు రాజా

చిత్రం : శ్రీకృష్ణపాండవీయం
గానం : జిక్కి
రచన : డా.సి.నారాయణరెడ్డి
సంగీతం: పెండ్యాల

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.........

తెలుగు 'వాడి'ని గారు చెప్పిన పాట చూసి నేను ఈ టపా రాయకుండా ఉండలేకపోతున్నాను.
ఈ శ్రీ కృష్ణ పాండవీయం చిత్రంలో జిక్కి పాడింది. రాసింది సినారే . ఇందులో పాట వింటుంటే ఆ పాటలో హీరోయిన్ కాని, హీరో కాని కనిపించరు. ఒక పడుచు పిల్ల తన చెలికాడిలో ఎటువంటి లక్షణాలు ఉండాలో . అటువంటి వీరుడిని చూసిన తర్వాత ఆ కన్నియలో కలిగే వింత వింత కలవరింతలు పులకరింతలు స్పష్టంగా కనిపిస్తాయి.(వినిపిస్తాయి) అలాగే పదాల విరుపులు కూడా భలే ఉన్నాయి. అదే సినారె మాహత్యం ఏమో.



మజ్జారే మగరేడా మత్తైన వగకాడా అయ్యారే....
అయ్యారే....నీకే మనసియ్యలని వుందిరా


తను కలలు కన్న వీరుడు కళ్లెదురుగా కనిపిస్తే ఏ యువతికి మనసియ్యాలని ఉండదు చెప్పండి?? పైగా ఆ వీరుడిని రూప లావణ్యాలు ఎలా వర్ణిస్తుందో చూడండి..


ముచ్చటైన మొలక మీసముంది
భళా అచ్చమైన సింగపు నడుముంది
జిగీ బిగీ మేనుంది సొగసులొలుకు మోముంది
మేటి దొరవు అమ్మక చెల్లనీ సాటి ఎవ్వరునుండుట కల్ల


ముచ్చటైన మీసముతో, సింహములాంటి ధృఢమైన నడుము కలిగి, బలిష్టమైన శరీరముతో, అందమైన మోముతో అందరిలో దొరలా కనిపించే ఆ పాండవ వీరుడికి సాటి ఎవ్వరు లేరని మురిసిపోతుంది ఆ హిడింబి.. అంతేకాక ...


కైపున్న మచ్చకంటి చూపు
అది చూపు కాదు పచ్చల పిడిబాకు
పచ్చల పిడిబాకో విచ్చిన పువురేకో
గుచ్చుకుంటే తెలుస్తుందిరా..
మనసిచ్చుకుంటే తెలుస్తుందిరా...


అతని చూపు మత్తెక్కిస్తూ, పచ్చల పిడిబాకులా వాడిగా ఉందంట. అది విచ్చుకున్న పువ్వురేకో లేక పచ్చల పిడిబాకో గుచ్చుకుంటే కాని తెలీదంట. చూసేవాళ్లకు తన బాధ అర్ధం కాదు. ఆ చూపుల బాకు గుచ్చుకున్న తనకే ఆ బాధ అని చెప్పుకుంటుంది ఆ రాక్షస సుందరి. అంత చురుగ్గా, తీక్షణంగా చూస్తున్నాడు భీముడు మరి.

గుబులుకొనే కోడెవయసు
లెస్స దాని గుబాళింపు ఇంకా హైలెస్సా
పడుచు దనపు గిలిగింత గడుసు గడుసు పులకింత
ఉండనీయవేమి సేతురాకై దండలేక నిలువలేనురా

ఇక్కడ కూడా ఆ హిడింబి ప్రేమ , భీముని చిరాకు , కోపం కంటే పాటలోని పదాల గిలిగింతలు, జిక్కిగారి మెలికలు, విరుపులు ఆ స్వరంలో మత్తు కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తుంది. ఈ పాటలో నర్తించిన నటి కనపడదు. పదాల అల్లిక, విరుపులు, జిక్కి స్వరంలోని గిలిగింతలు తప్ప . పాట చూసిన విన్నా ఒకే అనుభూతి కలుగుతుంది. నటీనటుల అంద చందాలు హావభావాల కంటే పాట అందమే కనిపిస్తుంది. దానికి తోడు పెండ్యాల గారి మధురమైన సంగీతం . అడవిపిల్ల హిడింబి పాడే అచ్చమైన జానపద గీతం ఇది. ప్రతి ఆడపిల్ల ఇలాంటి జతకాడిని కోరుకుంటుందేమో కదా ?

అందరికి అన్ని వేళలా అందుబాటులో ...

నిన్నటి ఆదివారం సాయంత్రం ప్రమదావనం ఎంతో ఉత్సాహంగా మొదలైంది. అమెరికాలో ఉన్నా ఇండియాలో ఉన్నా ఠంచనుగా టైముకి వస్తారు జ్ఞానప్రసూనగారు. నేను, సుజన, ప్రసూనగారు కుశల ప్రశ్నలు వేసుకుంటుండగానే కొత్త బ్లాగర్ లలితగారు వచ్చారు. పరిచయాలు చేసుకుండగానే సుజాత, సత్యవతి వచ్చారు. కాని ప్రమదావనం నేను ఇంత బరువు మోయలేను తల్లుల్లారా అని మొరాయించింది క్రిందటిసారిలాగానే. అంతలోనే గడ్డిపూలు సుజాత కూడా వచ్చారు. "ఈ నాటి ఆడపిల్లలను ఎలా పెంచాలి? అన్న నా ప్రశ్నకు అందరు ఉత్సాహంగా తమ అభిప్రాయాలు చెప్పసాగారు. కాని ... అదే సమస్య అందరికీ. తర్వాత రమణి, పూర్ణిమ, వరూధిని అందరూ ఇదే సమస్య ఎదుర్కొన్నారు.నాకు చిరాకేసి బయటకొచ్చేసా. తర్వాత వీవెన్‌తో మాట్లాడి కనుక్కుంటే తెలిసింది. ఆ హోస్టింగ్ వాడికి ఏదో మాయరోగం వచ్చింది. చాట్ రూంలో ముగ్గురికంటే ఎక్కువమందిని నేను మోయలేను అని మొరాయిస్తుందంట. ప్రత్యామ్నాయాలు వెతుకుతున్నా. త్వరలో ఏదో ఒక పరిష్కారం చూడాలి.


కాని ఇలా సమస్యలు ఉన్నా కూడా మన తెలుగు మహిళా బ్లాగర్లందరు ఎప్పుడూ తమలో తాము అందుబాటులో ఉంటూ ముచ్చటించుకునేలా ఉండాలనే ఆలోచన వచ్చి ప్రమదావనం అనే గూగుల్ గుంపు మొదలెట్టాను. మన ప్రమదలందరినీ అందులో చేరుస్తాను. ఈ గుంపులో బ్లాగులు, ఆటలు, పాటలు, సినిమాలు, పుస్తకాలు, కవితలు, కథలు , కాకరకాయలు ,సీరియస్ చర్చలు ఇలా ఎన్నో విషయాలు ఎప్పుడైనా మాట్లాడుకోవచ్చు .. అలాగే నెలకు రెండుసార్లు సమావేశమవుదాం. ... ఈ గుంపులో కేవలం నాకు నమ్మకం కలిగిన తర్వాతనే మహిళలను చేర్చుకోవడం జరుగుతుంది. బ్లాగర్లైనా కాకున్నా .. ఎందుకంటే ఇది పూర్తిగా ఆంతరంగిక గుంపు. ..

చర్చల సమాహారం - ప్రమదావనం

ఈ ఆదివారం 21 - 9 - 2008 నాడు సాయంత్రం ఐదు గంటలకు ప్రమదావనం సమావేశం ఉంటుంది. సభ్యులందరికీ ఇదే ఆహ్వానం. ఇంతవరకు చేరని మహిళా బ్లాగర్లకు కూడా ఆహ్వానం . నాకు మెయిల్ చేస్తే ఎంట్రీ పాస్ ఇస్తాను.

jyothivalaboju@gmail.కం


చర్చకు కొన్ని అంశాలు.

ముదితల్ నేర్వగరాని విద్య కలదే అన్నట్టు ఈ రోజు వనితలు చేరని రంగం ఏదైనా ఉందా? ఇంట్లో చేసే పచ్చళ్ళ నుండి అంతరిక్షంలో పరిశోధనల వరకు ఎంతో ఎదిగిపోతున్నారని చెప్పుకోవచ్చు. అలాంటి వివిధరంగాలలో ఉన్న మహిళల గురించి ముచ్చట్లు (సోది) చెప్పుకుందామా?

తల్లితండ్రులు పిల్లలతో స్నేహితుల్లా ఉండాలని అందరూ అనుకుంటారు. కాని నేటి ఉద్యోగినులకు తమ పిల్లలతో గడపడానికి ఎక్కువ సమయం దొరకడంలేదు. అలాంటప్పుడు ఆ లోటు ఎలా తీర్చుకోగలరు?

ఇంకా మీకు ఇష్టమైన అంశం ఏదైనా చర్చించుకోవచ్చు.

వచ్చేయండి మరి.

HAPPY BIRTHDAY JYOTHI

 

ఇదే నా మొదటి లేఖ బ్లాగు గుంపుకు.... 

  ఒక్కటొక్కటిగా నేర్చుకుంటూ, ఇవాళ్టికి బ్లాగులలో రెండవ సంవత్సరం పూర్తి చేసాను. అంటే బ్లాగ్లోకంలో రెండవ పుట్టినరోజు అన్నమాట.. 

జనవరి 2006.

పనంతా పూర్తి చేసుకుని ఊరికే అలా కూర్చున్నాను. అది చూసి మా అబ్బాయి. ఏంటి మమ్మీ! బోర్ కొడుతుందా? అని యాహూ మెసెంజర్ లో ఎలా చాటింగ్ చేయాలో చూపించాడు. కాని నెట్‌లో ఎప్పుడు కూడ మన అసలు వివరాలు ఇవ్వొద్దు అని మొదటి పాఠం చెపాడు. ఏదో సినిమా హీరోయిన్ పేరు పెట్టుకుని మెల్లి మెల్లిగా చాటింగ్ చేయడం తెలుసుకున్నా. అది బోర్ కొట్టాకా అంతర్జాల విహారం మొదలుపెట్టాను. మావారు గూగుల్ సెర్చ్ ఎలా చేయాలో చెప్పారు. ఏదైనా పదం కొట్టు దానికి సంబంధించిన సైట్లు వందలు కనిపిస్తాయి. అవి ఒక్కొక్కటి చూడు అన్నారు. అలా నా శోధన మొదలయింది. మా పిల్లల ఇంజనీరింగ్ కౌన్సిలింగ్  అప్పుడు కంప్యూటర్‌లో రోజు సీట్ల వివరాలు చూసేదాన్ని. తర్వాత దాని జోలికి వెళ్ళేదాన్ని కాదు. అందుకే నెట్ ఎలా వాడాలో తెలీదు.  ఎంత చాటింగ్ చేసినా, హైదరాబాదు, తెలుగు మీద ఉన్న అభిమానంతో జాలంలో  తిరుగుతుంటే తెలుగు కి సంబంధించిన గుంపులు, హైదరాబాదు మస్తీ గుంపు దొరికాయి. అవి జిమెయిల్ లో ఉన్నాయి. అది ఎలా చేయాలో తెలుసుకుని మొదలెట్టి వాటిల్లో చేరిపోయా. హైదరాబాద్ మస్తీ, తెలుగు బ్లాగు గుంపులో సెటిల్ అయిపోయా. మొట్టమొదటిసారి తెలుగు బ్లాగు గుంపులో అడుగు పెట్టాక అక్కడ అందరూ తెలుగులో మాట్లాడుకుంటుంటే (రాస్తుంటే) తెగ ముచ్చటేసింది. అర్రే ! ఎంత సులువుగా తెలుగులో రాయొచ్చు అని అనుకునేదాన్ని. కాని  అప్పుడు ఇంగ్లీష్, తెలుగు రెండింటిలో సంభాషణలు జరిగేవి.


స్వభావసిద్ధంగానే  నేను బ్లాగు గుంపులో తెగ అల్లరి చేసేదాన్ని. ఎప్పుడూ ఆటలు, పాటలు, సినిమాలు. కాని అందరూ సరదాగా పాల్గొనేవాళ్ళు . ఎంత మంది తిట్టుకున్నారో తెలీదు.  అప్పటికే  లేఖిని  మొదలైంది.  అంత వరకు ఇంగ్లీషులో సంభాషణలు చేసిన నేను లేఖినితో మొదటి మెయిల్ రాసాను. అప్పుడే తెలుగు నేర్చుకున్నట్టుగా ఉండింది. ఆ తర్వాత కూడలి మొదలైంది. నేను ఎప్పుడు గుంపుకు మెయిల్ పంపినా, చావా కిరణ్ నా వెనకాలే ఉండేవాడు. బ్లాగు మొదలెట్టండీ. ఇవన్నీ అందులో పెట్టుకోవచ్చు. కాని నేను వాదించేదాన్ని  హాయిగా ఇక్కడ అందరం మాట్లాడుకుంటున్నాము కదా. ఇంకా విడిగా బ్లాగు ఎందుకు?  అని. కాని ఎవరో గుర్తులేదు కాని ఇలా చెప్పారు - బ్లాగు గుంపు అనేది  బజారులో ఉన్న కొట్టు లాంటిది. అక్కడ అందరూ కలిసి మాట్లాడుకుంటారు. మళ్ళీ తమ ఇళ్ళకు వెళ్ళిపోతారు. కాని బ్లాగు అనేది మన ఇల్లు లాంటిది. అక్కడికి మనం అందరిని పిలవొచ్చు అని. ఆ తర్వాత ఇక నాకు బ్లాగు మొదలెట్టకపోవడానికి సాకు దొరకలేదు. ధైర్యం చేసి గుంపులో చెప్పినట్టుగా బ్లాగు మొదలెట్టేసాను ఒక ధమాకా తో. కాని దానిని ఎలా అలంకరించాలో  ఏమేం మార్పులు చేయాలో అస్సలు తెలీదు. కాని అడగ్గానే ఎవరో ఒకరు నా సందేహాలు తీర్చేవారు. అలా ఒక్కొక్కటిగా నేర్చుకుంటూ వచ్చాను.  తెలుగులో వంటల బ్లాగు లేదని తెలిసీంది , వెంటనే అదే నెలలో షడ్రుచులు మొదలెట్టాను. మొదట్లో నా బ్లాగులో ఏమి రాయాలో తెలీదు. అంతా అయోమయం. అందుకే ఎక్కువగా నాకు నచ్చిన విషయాలను రాసేదాన్ని. మెల్లి మెల్లిగా నా స్వంత రాతలు మొదలుపెట్టాను.  అలా అలా నాకు ఇష్టమైన అభిరుచులన్నీ బ్లాగులుగా చేసుకున్నాను. ఈ ప్రయాణంలో మిగతా బ్లాగర్లు  తమ కామెంట్లతో ఎంతో ప్రోత్సహించారు. సహాయం చేసారు.

ఇలా నేను ఒక్కో మెట్టు ఎక్కుతూ వచ్చాను.  500, 1000, 1500, ...

బ్లాగు మొదలెట్టిన సంవత్సరంలోగానే కంప్యూటర్ ఎరాలో ఒక సమగ్రమైన వ్యాసం రాయగలిగాను. అదే తెలుగు వెలుగులు. అప్పుడే మొదటి బ్లాగు పుట్టీనరోజు అందరిమధ్య సంతోషంగా , గర్వంగా జరుపుకున్నాను.

వర్డ్‌ప్రెస్‌లో నాకు నచ్చని సాంకేతిక సమస్యలతో బ్లాగ్ వార్తలతో బ్లాగర్‌లోకి మారిపోయా. అలా మెళ్ళిగా నా సాగింది. మధ్య మధ్యలో పత్రికా ప్రచురణలు.

ఈ ప్రయాణంలో కొన్ని దుర్ఘటనలు కూడా జరిగాయి.కాని ఎంతో మంది బ్లాగర్లు నాకు అండగా నిలిచి ధైర్యం చెప్పి నన్ను ఈ స్థాయికి తీసుకొచ్చారు. వారికి నా హృదయపూర్వక ధన్యవాదములు.


ఈ రెండేళ్ళ ప్రయాణం ఎంతో సాఫీగా,మధ్య మధ్య ఎత్తుపల్లాలను దాటుకుంటూ ఇక్కడికి చేరాను. ఈ క్రమంలో నాకు ఎప్పటికప్పుడు వచ్చే సాంకేతికపరమైన సందేహాలు ఓపికగా చెప్పేవాడు వీవెన్. అతనే నా సాంకేతిక గురువు. రెండేళ్ళ క్రిందవరకు నెలసరుకుల లిస్ట్ తప్ప వేరే రాసే అలవాటు లేని నా రాతలను రచనలు చేయడంలో సహాయం చేసిన గురువుగారు కొత్తపాళీగారు.  తమ కామెంట్లతొ నన్ను ఎంతో ప్రోత్సహించిన వారందరికి శతకోటి నమస్సులు. అలాగే పొద్దువారు కూడా నన్ను చాలా ప్రోత్సహించారు.  నేను ఈ బ్లాగుప్రపంచంలోకి రాకుండా ఉంటే టీవీలో చచ్చు, పుచ్చు  సీరియళ్ళు, బుర్ర పాడుచేసే సినిమాలు చూస్తు, ఇరుగమ్మ పొరుగమ్మలతో సొల్లుకబుర్లేసుకుంటూ ఉండేదాన్ని.

ఇప్పుడు నేను గర్వంగా  చెప్పుకోగలుగుతున్నాను.నేను ఒక తెలుగు బ్లాగర్‌ని, చిన్నపాటి రచయిత్రిని అని. కాని నాకు ఏదో టాలెంట్ ఉందని నేను ఎప్పుడూ అనుకోలేదు. ఏదో ఎప్పుడు సరదాగా ఉండడం అంటే నాకు ఇష్టం. అలాగే ఉంటూ వచ్చాను. ఈ బ్లాగులవల్ల ఏదో ఆశించి కాదు. కాని ఈ బ్లాగుల వల్ల నాకే తెలియని రచనాశైలి బయటికొచ్చింది అని చెప్పగలను. అలాగే ఎంతో మంది ఆత్మీయులను పొందగలిగాను.  ఇన్నేళ్ళు నాకు స్నేహితులు లేరు అని బాధపడేదాన్ని. కాని ఇప్పుడు నన్ను గౌరవించే, నాకంటే  ఎక్కువగా నా గురించి  శ్రద్ధ తీసుకునే , నన్ను ఓదార్చే స్నేహితులు ఉన్నారు అని చెప్పుకోగలను. రక్తసంబంధం కంటే మిన్న ఐన స్నేహబంధం నాకు లభించింది ఈ బ్లాగుల వల్ల.  ఆత్మీయులైన బ్లాగర్లందరికీ నా మనఃపూర్వక  ధన్యవాదాలు. ఏమిచ్చి వీరి ఋణం తీర్చుకోగలను.


నా బ్లాగులన్నింటిని సుందరంగా అలంకరించడంలో నాకు సహాయం చేసిన తెలుగు’వాడి'ని గారికి,  ప్రతాప్ కి పేద్ద థాంక్స్.. నన్ను ఒక మామూలు గృహిణి అని అనుకోకుండా ఎన్నో సాంకేతిక విషయాలు నేర్పిన శ్రీధర్‌కి కూడ థాంక్స్ . తమ్ముడికి థాంక్స్ చెప్పొద్దు కాని సభామర్యాద పాటించాలి కదా. ఇక ఇంట్లో మా గురువు ఎలాగూ ఉన్నాడు. మా అబ్బాయి. బోర్ కొడుతుందని నాకు కంప్యూటర్ నేర్పితే ఇప్పుడు వాడికే కంప్యూటర్ ఖాళీ్గా  దొరకడంలేదు అని మొత్తుకుంటాడు.కాని మళ్ళీ నేర్పిస్తాడు. ఎప్పుడు చూసినా టక్కు టక్కు మంటూ కొట్టడమేనా. కంప్యూటర్ విప్పి కేబుల్స్ అన్నీ తెలుసుకుని మళ్ళీ పెట్టు అని అవి కూడా నేర్పించాడు ఈ మధ్య. మరి ఇంతమంది గురువులున్న విద్యార్థిని  నేర్చుకోకుంటే ఎలా?? మీరే చెప్పండీ?

ఇక నా బ్లాగుల లెక్కలు చూద్దాము.

 jyothi  
టపాలు - 264
వీక్షకులు - 48,606

జ్యోతి
టపాలు - 217
వీక్షకులు - 24,143

షడ్రుచులు
టపాలు - 368
వీక్షకులు - 24,041

annapoorna
టపాలు - 301
వీక్షకులు - 7,369

గీతలహరి
టపాలు - 450
వీక్షకులు - 5,148

నైమిశారణ్యం 
టపాలు -70
వీక్షకులు - 7,751

Health is Wealth
టపాలు - 75
.....................................
మొత్తం:
టపాలు - 1,745
వీక్షకులు - 1,17,058 

ఈ మధ్య నా మీద జరిగిన దాడి కాని, బ్లాగులలో జరుగుతున్న వివాదాలు చూసి బాధ కలిగింది. బ్లాగులు రాయడం ఆపేద్దాం అనుకున్నాను కూడా. కాని ఇంతమంది మిత్రులను వదిలి వెళ్లగలనా?? నామీద ఎన్నో అపోహలు పెట్టుకున్న శ్రేయోభిలాషులకు ఒక సూచన. నేను ఏదో సాధిద్దామని, సంపాదిద్దామని బ్లాగులు రాయడంలేదు. అనవసరంగా మీ మనసులను, ఆలోచనలను పాడు చేసుకోకండి. నేను రాసినవి నచ్చితే చదవండి లేకుంటే మీకు నచ్చిన బ్లాగుకెళ్ళండీ. లేదా మీకు కావలసినట్టుగా బ్లాగు మొదలెట్టుకోండి. ఓకేనా..

ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే  నాకే నవ్వొస్తుంది.  బ్లాగు మొదలెట్టడం కూడ తెలీదు, పిక్చర్స్ అప్‌లోడ్ చేయడం, ఎడిటింగ్ చేయడం, కనీసం గూగుల్ లో పిక్చర్స్ సేవ్ చేసుకోవడం కూడా తెలీదు, ఇప్పుడు ఇన్ని బ్లాగులు రాస్తూ, అందరికి సహాయం చేయగలుగుతున్నాను, అదీ టెక్నికల్‌గా అని..  నా నమ్మకం ఒక్కటే. తలచుకుంటే ఏదీ అసాధ్యం కాదు. పట్టుదల, ఆత్మవిశ్వాసం ఉండాలి అని..


ఉంటాను మరి.

సెలవ్

సర్వేజనా సుఖినోభవంతు.

ప్రేమ.. పెళ్ళి.... కట్నం..

ఇటీవల మన బ్లాగులలో కట్నం, పెళ్ళిల్లు గురించి తరచూ చర్చలు జరుగుతున్నాయి . ఎప్పటినుండో ఈ విషయంపై రాయాలనుకుంటున్నాను. పైగా నాకు అమ్మాయి, అబ్బాయి ఇద్దరూ ఉన్నారు. సో .నేను రెండు వైపులా ఆలోచించాలి.నేను చెప్పేవి ఎవ్వరికి మద్ధతుగా ,స్వార్ధంగా ఉండకూడదు. అంటే అమ్మాయికి కట్నం ఇవ్వను, అబ్బాయికి మాత్రం తీసుకుంటాను అని. బుద్ధి చెప్పి గడ్డి తిన్నట్టు అవుతుంది. అసలు ఈ కట్నం అంటేనే చిరాకు నాకు. నేను అనుకునేదాన్ని అసలు కట్నం ఎందుకివ్వాలి. నా కాబోయే భర్త కట్నం తీసుకోనివాడై ఉండాలి అని. కాని అప్పుడు పెద్దలతో పోరాడే ధైర్యం ఎక్కడిది? కట్నం ఇవ్వడం తీసుకోవడం అనేది పెళ్ళికార్యక్రమాలలో ఒక భాగమైపోయింది. కాని మావారు నాకు ఏమీ వద్దు అన్నారు. అప్పుడు మా అత్తగారి వైపు వాళ్ళు మొత్తుకున్నారు. పిల్లాడు కట్నం వద్దన్నాడు మరి పెళ్ళి ఖర్చులన్నీ ఎలా. పిల్ల తండ్రికి ఆస్థిపాస్థులు బానే ఉన్నాయి.ఒక్కతే కూతురు . ఎందుకివ్వడు. అని ఇంట్లో చర్చలు జరిగాయంట.(నాకు తర్వాత తెలిసింది). ఇప్పుడు నా కూతురు ,కొడుకు పెరుగుతున్నకొద్దీ నేను అనుకునేదాన్ని ఈ కట్నం విషయంలో నేను ఏమి చేయగలను? అమ్మాయికి తప్పనిసరి ఇవ్వాల్సి వస్తే, అబ్బాయికి కట్నం తీసుకోకుండా పెళ్ళి చేయలేనా? ఎందుకంటే సినిమాలలోలాగా డవిలాగులు కొట్టి అందరిని ఎదిరించలేను కదా. ఈ విషయంలో మా పిల్లలతో ఎప్పటినుండో చర్చిస్తున్నాను. మా అమ్మాయి అడీగేది కట్నం ఎందుకివ్వాలి అని. అబ్బాయి అనేవాడు కట్నం ఎందుకు తీసుకోకూడదు. వాళ్ళకు చెప్పేముందు నన్ను నేను ప్రశ్నించుకున్నాను. నేను ఏమి చేయాలనుకుంటున్నాను. ఆ మాట మీద నేను నిలబడగలనా? నేను చెప్పే మాట లేదా తీసుకునే నిర్ణయం ఇద్దరు పిల్లలకు వర్తించాలి. అమ్మాయికి కట్నం ఇవ్వడం తప్పకుంటే ఇవ్వాల్సిందే. మంచి సంబంధం వదులుకోలేము కదా. అమ్మాయి సుఖంగా ఉంటే చాలు అనుకుంటారు ఏ తల్లితండ్రులైనా. కాని మా అమ్మాయికి చెప్పాను నువ్వు బాగా చదువుకుని మంచి ఉద్యోగం సంపాదించుకో ముందు. అప్పుడు అబ్బాయిలే మన ఇంటికి వస్తారు. కట్నం సమస్యలు ఉండవు. ఇవ్వాల్సిన పనిలేదు. అది తను పాటించింది . మా అబ్బాయికి చెప్పాను నువ్వు కట్నం తీసుకుంటాను అంటే పెళ్ళి తర్వాత నాతో ఉండటానికి వీలులేదు. కట్నం తీసుకుంటే నిన్ను అమ్మేసినట్టే ( సంతలో పశువులను, కార్లను అమ్మేసినట్టుగా) , నీ పెళ్ళాంతో కలిసి మీ అత్తారింటికి పంపిస్తా.

అంతే కాకుండ మా పిల్లలకు చెప్పింది ఒకేమాట. ప్రేమలు , దోమలు అని మీ కెరీర్ ని పాడు చేసుకోవద్దు. ముందు చదువు, ఉద్యోగం లో బాగా సెటిల్ అయ్యాక అప్పుడు ఆ సంగతి ఆలోచించండి. కాని అమ్మాయి మంచి జాబ్‌లో సెటిల్ అయ్యాక నేను నిర్ణయం తీసుకున్నాను. తనకు కట్నం ఇచ్చేది లేదు. అలా కాదు కట్నం ఇవ్వాల్సిందే అంటే సరే మార్కెట్ రేట్ ఎలా ఉంటే అలా ఇస్తాను అప్పు చేసి. కాని మా అమ్మాయి జీతం లో నుండి ఒక్క పైసా తీసుకోకూడదు. అదంతా నేనే తీసుకుంటాను అని. ఈ మాట మా అమ్మాయికి, మావారికి కూడా చెప్పాను. ఇక మావాడిదో గోల . నా డబ్బుతోనే నా పెళ్ళి చేసుకోవాలా? అందరూ తీసుకుంటున్నారు కట్నం. నేను తీసుకుంటే ఏమైంది అంటాడు. అందరు గడ్డితింటే నువ్వు తింటావా. అసలు నీకు కట్నం ఎందుకివ్వాలి ? నిన్ను నువ్వు అమ్ముకుంటావా. ఇడియట్ అన్నా. అది కాదు మమ్మీ. పెళ్ళిలో పెట్టే బ్యాండ్ సౌండ్ వింటుంటే నాకు చాలా బాధగా ఉంటుంది. వీడు నా కష్టార్జితంతో డ్రమ్స్ వాయిస్తున్నాడు. అది నా గుండెల్లో కొడుతున్నట్టుగా ఉంటుంది అంటాడు. మరి కట్నం తీసుకుంటే ఆ అమ్మాయి తండ్రి కూడా అలాగే అనుకోడా? సరెలే! నీ పెళ్ళికి క్యాసెట్ ప్లేయర్ పెడతా. నీ పెళ్ళికి కావలసిన ఖర్చు అంతా నువ్వే సంపాదించుకో. నువ్వు ఎలా కావాలనుకుంటే అలా పెళ్ళి చేయొచ్చు. అని గట్టిగా చెప్పేసాను. అదీ వాడి ప్రాబ్లం.

ఇక సీరియస్ గా చెప్పుకుంటే. ఈ విషయంలో అబ్బాయిలు, అమ్మాయిలు , అలాగే తల్లితండ్రులు ముగ్గురూ మారాలి. కట్నం ఎందుకివ్వాలి? ఎందుకు తీసుకోవాలి అని ఆలోచించాలి. తల్లితండ్రులలో మార్పు రావడానికి టైం పడుతుంది అందుకే చదువుకున్న యువతీయువకులు కట్నం వద్దు అనే మాటపై గట్టిగా నిలబడాలి. అలా ఎంతమంది ఉంటున్నారు. నాకు పిల్ల నచ్చితె చాలు. డబ్బు సంగతి మా అమ్మానాన్న చూసుకుంటారు. అనే మగమహారాజులు ఎందరో! వాళ్ళని మార్చాలి. ప్రేమపెళ్ళిలైనా కట్నం ఇవ్వాల్సిందే అన్న కుటుంబాలు ఎన్నో. కట్నం వద్దు అన్న అబ్బాయిలు కూడా ఉన్నారు. అలా అన్నప్పుడు అతని తల్లితండ్రులు విసుక్కుంటారు. మరి పెళ్ళిఖర్చులు ఎవరు భరిస్తారు అని.

అసలు కట్నం ఎందుకివ్వాలి. అమ్మాయికైనా, అబ్బాయికైనా అంతే ఖర్చు అవుతుంది. వాళ్ళ చదువులు గట్రా అన్నింటికి . మరి అమ్మాయి ఎందుకు కట్నం ఇచ్చి మొగుడిని కొనుక్కోవాలి. మరి కొనుక్కున వస్తువు తన దగ్గరకు తెచ్చుకోవాలి కదా. అలాకాకుండా తనే అత్తవారింటికి వెళ్తుంది. ఆ కట్నం పెళ్ళిఖర్చులకు వాడుకుంటారు. అంటే రెండువైపులా అమ్మాయి తల్లితండ్రులు ఖర్చు పెట్టాలి. పైగా అబ్బాయిలకు రేట్లు. డిగ్రీ, ఇంజనీర్, డాక్టర్, బిజినెస్, ఇలా ఒక్కోరికి ఒక్కో రేట్ ఫిక్స్ ఐపోయి ఉంటుంది. పెళ్ళిసంబంధం రాగానే , ఎంతవరకు ఉన్నారు అంటారు ముందు. కాని ఈ విషయంలో అబ్బాయిలే తెగించాలి. నాకు కట్నం వద్దు.నేను అమ్ముడుపోను. అనే ఆలోచన వాళ్ళకు కలిగితేనే కాని మార్పు రాదు. అబ్బాయి వద్దన్నా తల్లితండ్రులు తీసుకుంటామంటే అతనే వద్దని గట్టిగా వదించాలి. ఎదిరించాలి. ఆ తెగువ లేకపోతే ఏమీ చేయలేము. అలాగే అమ్మాయిలు తమ కాళ్ళ మీద తాము నిలబడేలా బాగా చదువుకుని , మంచి ఉద్యోగం చేస్తూ,మేము కట్నం ఇవ్వము. కట్నం కావాలంటే మా చుట్టుపక్కల కనపడొద్దు అని చెప్పే ధైర్యం, ఆత్మవిశ్వాసం తెచ్చుకోవాలి. ఈ రోజుల్లో చాలామంది అబ్బాయిలు, వాళ్ళ తల్లితండ్రులలో మార్పు వస్తుంది. అమ్మాయి కాస్త అందంగా ఉండి, చదువుకున్నదైతే కట్నం వద్దు అంటున్నారు. ఇక ప్రేమించి కూడా కట్నం కావాలనుకునే అబ్బాయిలకు దేహశుద్ధి చేసి వదిలించుకోవాలి తప్ప వాళ్ళ కాళ్ళా వేళ్ళా పడకూడదు అమ్మాయిలు.. అక్కడే వాళ్ళను దెబ్బకొట్టేది, బ్లాక్ మెయిల్ చేసేది ఈ కట్న పిశాచులు.. పైగా ఎవరు ఎక్కువ కట్నం తీసుకుంటే వాళ్ళకు విలువ ఎక్కువ చాలా కుటుంబాలలో. కట్నం తీసుకోకుంటే నామర్దా. అబ్బాయి కట్నం వద్దన్నాడంటే డౌట్లు. కాని ఇవన్నింటికి ఎదురు నిలబడే ధైర్యం అబ్బాయిలలో ముందు రావాలి.

చీ! నన్ను నేను ఎందుకు అమ్ముకోవాలి అని.

స్పెషల్ ప్రమదావనం ముచ్చట్లు

నిన్న జరిగిన ప్రమదావనం చాలా స్పెషల్ అని చెప్పవచ్చు. ముగ్గురు ప్రముఖ బ్లాగర్లు అతిథులుగా వచ్చారు. అలాగే ఎందరో సభ్యులను ప్రమదావనం గెంటేసింది. ఇప్పటికే ఇక్కడ పెద్దవారు ఉన్నారు . బరువెక్కువైంది అని ఆఖరుకు నన్ను కూడా "గెట్ లాస్ట్ " అంది. తెరెసా, మాలతిగారు కూడా నిన్నటి బాధితులే. ఇక ఇద్దరు సుజాతలకు కరెంట్ షాక్ కొట్టింది.  ఈసారి అతిథులుగా _ సాలభంజికలు నాగరాజుగారు, చదువరిగారు, నెటిజన్‍గారు వచ్చారు. కాని పూర్ణిమ చాకచక్యంగా వాళ్లందరితో చక్కగా చర్చ జరిపింది. మా లోటు తెలియకుండా. కాని నాగరాజుగారు, చదువరి గారు నిన్న చాలా అదృష్టవంతులు. నక్కను తొక్కి వచ్చారనొచ్చు. నేను, తెరెసా, వరూధిని, రమణి, సుజాతలు లేరు. లేకుంటే ముప్పేట దాడి జరిగేది. ప్చ్..

ఆహ్వానితులు లేకున్నా ఆహుతులు మా ప్రమదావనంలో ఆసక్తిగా పాల్గొన్నారు. వారికి ధన్యవాదాలు. మళ్ళీ మరోసారి మా అతిథులుగా రావాలని కోరుతున్నాము. అసౌకర్యానికి చింతిస్తున్నాము. వాట్ టూ డూ...

ఈ పత్యేక సమావేశ నివేదిక పూర్ణిమ ఊహలన్నీ ఊసులుగా చెప్తుంది . పదండి మరి ..

కలల రాణికి పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు

అమ్మో అల్లరా! అదంటే ఏంటో నాకు తెలీదు  అంటూ తెగ అల్లరి చేస్తూ కలలలో తేలిపోయే కల కు పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు.. కలా! నువ్వు ఎప్పుడు ఇలాగే అందమైన కలలు కంటు, కవితలు రాస్తూ ఉండాలని కోరుకుంటూ..

స్పెషల్ ప్రమదావనానికి ఆహ్వనం..

ప్రమదావనం సభ్యులకు, మహిళా బ్లాగర్లందరికి రేపటి ప్రమదావనానికి ఇదే సాదర ఆహ్వానం. ఈ సారి కొంచెం స్పెషల్‍గా ఉండాలని ఏర్పాటు చేసాను. రానివారు మాత్రం దురదృష్టవంతులే అని చెప్పగలను. కొత్త సభ్యులు రావాలనుకుంటే నా మెయిల్ కు రాయండి . సమావేశ నివేదిక ఇవ్వడమా లేదా అన్నది ఇంకా నిర్ణయించలేదు. మరి వస్తున్నారా స్పెషల్ విందుకు..

గురుభ్యోనమః

 

 

ఆదిగురువులు అమ్మానాన్నలకు తొలి వందనం.

చదువు నేర్పిన గురువులకు మలి వందనం.

తెలుగు బ్లాగ్లోకంలో అక్షరాలు దిద్దించి కావలసిన ఉపకరణాలు అందిస్తున్న వీవెన్ కు వందనం.

బ్లాగ్లోకంలోని గురువులు - కొత్తపాళీగారు, సత్యసాయిగారు, భైరవభట్ల కామేశ్వరరావుగారు, తాడేపల్లిగారు, జి.విగారు, దుర్గేశ్వరగారు, ఇంకా ఎందరో గురువులకు గౌరవాభివందనం.

ఉపాధ్యాయ దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు....

బావున్నారా?

అక్కడ గృహప్రవేశం, సత్యనారాయణ వ్రతం జరుగుతుంది. ఇంటి ముందు కార్లు, స్కూటర్లు ఆగి ఉన్నాయి. ఒక్కొక్కరు లోపలికి వస్తున్నారు. మామిడి తోరణాలు, పూల అలంకరణలు, అందమైన వాతావరణము.

"రండి .. రండి.. బావున్నారా?"
"బావున్నారా వదినగారు?"
"బావున్నారా చిన్నమ్మా?"
"నమస్తే పెద్దమ్మా!"
"హాయ్ అత్తా!"
"ఏమ్మా! బావున్నావా? ఆరోగ్యం కులాసా?"
"ఏంటొదినా . ఈ మధ్య అస్సలు కనపట్టంలేదు.మమ్మల్ని మర్చిపోయావా?"
" ఏమే కోడలా ! బాగున్నావా? మా కొడుకు, పిల్లలు వచ్చారా?"
"బాగున్నావే! ఇంత లేటా? నువ్వు కూడా చుట్టాలతో పాటు వస్తావా? కొంచం తొందరగా రావొద్దా?"
"నమస్తే భాయిసాబ్!
నమస్తె బావగారు . రండి"


****

ఒకవైపు సత్యనారాయణ వ్రతం జరుగుతుంది.

******


"పద్మా! బాగున్నావే. ఎన్ని రోజులైంది నిన్ను చూసి. నువ్వన్నా అప్పుడప్పుడు ఈ ముసలిదాన్ని చూడడానికి రావొద్దా?"
"బాగున్నాను పెద్దమ్మా!. ఏది ఈ పిల్లలతో అస్సలు తీరదు. ఇప్పుడు నీ ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది.?"
" నీ బిడ్డకు సంబంధాలు చూస్తున్నారా? ఎంత వరకు ఇవ్వడానికి ఉన్నారేంటి?"
"ఏది పెద్దమ్మా! కొన్ని సంబంధాలు వచ్చాయి కాని అమ్మాయేమో అమెరికా సంబంధం చస్తే చేసుకోను అంటుంది. అందరిని విడిచిపెట్టి నేను వెళ్ళను అని మొండికేసింది. చూడాలి ఎలా రాసిపెట్టి ఉందో?"

********

"కొత్త పెళ్ళికూతురా. ఎలా ఉన్నావు? అత్తగారింట్లో అందరూ బాగా చూసుకుంటున్నారా? మీ అత్త ఎలాంటిది? ఆడబిడ్డలు పని చేస్తారా? మీ ఆయన ఎలాంటోడు?"
" అందరూ మంచోళ్ళే పిన్నీ. ఆయన కూడా!"
"అవునులే! కొత్తలొ అన్నీ బాగానే ఉంటాయి. ఎందుకైనా మంచిది జాగ్రత్తగా ఉండు. మొగుణ్ణి ఇప్పటినుండే నీ కంట్రోల్‌లో పెట్టుకో"


*********


" లత ! ఎలా ఉన్నావు. ఏం చెస్తున్నావు. కొత్త చీరలేమన్నా కొన్నావా?"
"లేదక్కా! లాస్ట్ మంత్ కొన్న రెండు చీరలకే వర్క్ చేయించా? ఇంకా కొత్త చీరలంటే మా ఆయన ఊరుకుంటాడా? నీ ముత్యాల హారం బావుంది. కొన్నావా. చేయించావా? ఎంతైంది?"
" కొంటే బంగారం మంచిది ఉండదని మాకు తెలిసిన వారిదగ్గర చేయించాము. ఇరవై వేలు పైనే అయ్యింది " వచ్చే నెలలో దీనికి మ్యాచింగ్ గాజులు, కమ్మలు చేయించాలి."


*********


"వదినా! మీ కోడలి పిన్ని కూతురు ఎవరో అబ్బాయిని ప్రేమించి పెళ్ళి చేసుకుంటాను అంటుందంట కదా. ఏమైంది?"
" అవునొదినా! పెద్ద పెద్ద చదువులు, మాయదారి పోకడలు. అందుకే ఆడపిల్లలకు ఎక్కువ చదువులు చెప్పించొద్దు అనేది. డిగ్రీ కాగానే పెళ్ళి చేసేయాలి. పిల్లలకు చదువు చెప్పేంటంత చదువు వస్తే చాలు ఆడదానికి. ఎంత చదివినా వంట చేయక, పిల్లలలను చూసుకోక తప్పుతుందా. ఇప్పుడిలా ప్రేమలు, దోమలు అంటూ పరువు మర్యాదలు గంగ పాలు చేస్తారు. "


********



"అక్కా! మీ తోటికోడలి కూతురుకి పెల్లి కుదిరిందా. చూస్తున్నారా? మా చిన్నత్త కొడుకు ఉన్నాడు . చెప్పమంటావా?
" ఏమోనమ్మా ! మా తోటికోడలు అదో రకం. నాకున్నది ఒకే కూతురు. పెద్ద సంసారం ఉన్న ఇంటికి ఇవ్వను అంటుంది. పైగా కట్నం, బంగారం అవీ బాగానే జమ చెసి పెట్టింది. బడాయి పోతుందిలే. మీ చిన్నత్త వాళ్ళేమో మరీ నిదానస్తులు. ఎలా వేగుతారో . జాగ్రత్త. నన్ను ఇరికించొద్దు మధ్యలో"


******



" హాయ్ శ్వేత! కాలేజ్ ఎలా ఉంది. ఇప్పుడు ఫైనల్ ఇయర్ కదా? నీ పెర్సంటేజ్ ఎలా ఉంది? ప్లేస్‌మెంట్స్ లోనే జాబ్ వచ్చేటట్టు చూసుకో. లేకుంటే మళ్ళీ తిప్పలు జాబ్ కోసం."
'హాయ్ మీనా! ఐ యాం ఫైన్. బానే చదువుతున్నా. ప్లేస్‌మెంట్స్ కోసం కూడా గట్టిగా ప్రిపేర్ అవుతున్నా. ఒకవేళ జాబ్ రాకపోతే పి.జి కోసం ట్రై చేస్తా. చూద్దాం ఎలా జరుగుతుందో. నీ జాబ్ ఎలా ఉంది? ఎంజాయ్ చెస్తున్నావా?"
"జాబ్ ఓకె. కొత్తకదా. నేర్చుకుంటున్నా.!"



*********



ఇక మగవాళ్ల వైపు వస్తే.

"నమస్తే భాయిసాబ్! ఎలా ఉన్నారు?"
"నమస్తే ! బావున్నాను. మీరెలా ఉన్నారు. బిజినెస్ ఎలా నడుస్తుంది. సేవింగ్స్ చేస్తున్నారా? సిటీకి కొంచం దూరంలో ప్లాట్లు చవకలో దొరుకుతున్నాయంట. కొంటారా? పడి ఉంటాయి. అవసరమనుకుంటె కట్టుకోవచ్చు. లేదా లాభమొస్తే అమ్మేయొచ్చు. డబ్బులు చేతిలో ఉంటే ఏదో ఒకదానికి ఖర్చైపోతాయి "
"సరేనండి. ఆదివారం వెళ్ళి ప్లాట్లు చూద్ద్దామా?"


********


"హలో బావగారు! నమస్కారం. అంతా కుశలమేనా? ఏంటి సంగతులు చెప్పండి?
" ఏముంటాయిలెండి!. జాబ్ రొటేఎన్. సినిమాలు చూద్దామంటే చెత్త. ఈసారి ఎలక్షన్లలో ఎవరు గెలుస్తారంటారు?
" ఏమోనండి. రోజుకో పార్టీ పుట్టుకొస్తుంది. ఉన్నవాటికి ఠికానా లేదు. ఎవరిని నమ్మాలో ఎవరిని నమ్మొద్దో తెలీదు. అందరూ మనకు గుండు గీకేవాళ్ళే. ఒకడు బాలేడని. వేరేవాడికి ఓటేసి గెలిపిస్తే నేనేమన్నా తక్కువ తిన్నానా అన్నట్టు తయారవుతాడు."
"అవునండి. తిన్నదరక్క మనమే డబ్బులిచ్చి కొట్టించుకున్నట్టు. వోటేసి మరీ మమ్మల్ని దోచుకొని మీరు దున్నపోతుల్లా బలిసిపోండి అంటున్నాము."
"మరే! కాని ఇప్పుడు మన ఓట్లన్నీ చెల్లా చెదురైపోయాయి కదా? అందరికి చిల్లర పంచినట్టు - ఇన్ని పార్టీల మధ్య ఎవ్వరికీ మెజారిటీ రాదనుకుంటాను నేనైతే."
"నిజమే మీరన్నది కూడా"


********



" రమేష్! ఎలా ఉంది నీ ఉద్యోగం. అమెరికా వెళ్ళే ప్లాన్ ఉందా?"
"ఏమోరా! ఆ ప్రాజెక్ట్ పెండింగ్‌లో ఉంది. ఇంకా ఏంటి విశేషాలు?"
"అవునూ! కొత్త బైక్ కొన్నావా? ఏ మోడల్? మైలేజ్ ఎంతిస్తుంది. ధర ఎంత పడింది?"
" బజాజ్ పల్సర్ కొన్నాను. 180 c.c. నలబై పైనే ఇస్తుంది. 70,000 వెలు పడింది. ఈ సిటీ ట్రాఫిక్ కి బైక్ ఐతేనే మేలు."



*********



ఒక ఇంటిలొ జరిగే శుభకార్యక్రమంలో జరిగే సంభాషణలు భలే విచిత్రంగా ఉంటాయి . రోజు ఏవరికి వారు తమ తమ వృత్తి , ఉద్యోగ నిర్వహణలో తీరిక లేకుండా ఉన్నవారు. అప్పుడప్పుడు తప్పనిసరై ఇలా తమ చుట్టాలను కలుసుకుని మనసారా ముచ్చట్లాడుకుంటారు. ఈ కొద్ది సమయంలోనే దాదాపు అన్ని విషయాలు కవర్ చేస్తారు.ముఖ్యంగా ఆడవాళ్ళు. ముచ్చట్లాడుతూనే పక్కవారి చీరలు, నగలు, పెళ్ళిల్లు, చదువులు, అబ్బో. ఎన్ని విషయాలు తెలుసుకుంటారో. ఒక మిని ప్రపంచ సదస్సు అనుకోవచ్చు. ? కాని మగవాళ్ళకు మాత్రం గుర్తుకొచ్చేవి ఉద్యోగం, రాజకీయాలు, తమ వాహనాలు.

ఎప్పుడూ తమ ఉద్యోగం, ఇల్లు అంటూ ఉండకుండా అప్పుడప్పుడైనా, లేదా వీలైన ప్రతిసారీ బంధువులను కలుస్తూ ఉండాలి. మంచి టైంపాస్.

పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు

మా అబ్బాయి కృష్ణచైతన్యకు పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు.

ప్రముఖ రచయిత కొల్లూరి సోమశంకర్‌గారికి కూడా జన్మదిన శుభాకాంక్షలు ...

దండాలయ్యా ఉండ్రాలయ్యా!!

నిండుగ మా ఇంట కొలువైన గణనాధుడు ..

కొండంత దేవుడికి కాసింత పత్రి.(నాకు తెలిసినవి - బిల్వపత్రం,గరిక, ఉత్తరేణి, మామిడి ఆకు, తులసి, గన్నేరు, దానిమ్మ,వావిలాకు, జాజి ఆకు,, జమ్మి, జిల్లేడు ఆకు, వెలగకాయ,సీతాఫలము, మారేడు కాయ).

మహానివేదన : చింతకాయ పులిహోర, దధ్యోజనం,పరమాన్నం, పెసలు,తాలికల పాయసం, పుట్నాలపప్పు లడ్డూలు, ఉండ్రాళ్ళు.